‘’Hafıza Odası’’, etkileyici bir sergi oldu. Asla unutmadığımız ve asla unutmayacağımız acıları anımsatma ve o acılarla yüzleşme adına dikkate değer bir etkinlik oldu, oluyor! Girişteki bazı eserler (enstalasyonlar) ve surlardaki 5 No’lu tünel… Yaşananların farkında olan insanları; allak bullak ediyor, kahrediyor!
YÜREKLER ÇİSELERKEN
Ne acılar dokunur bilseniz!
Gözlerden saklı
İniltilerle örülü
Ağlarla sarılı
Yüreklerin onuruna
Çığlıklar çizerek yırtıcılar üşüşüyor!
Acı dayanılmazı vuruyor
İhanet lekesine bulaşmadan
Kaybolmadan çirkinliğin girdabında
Gül kokmakta ısrarlı dal kırılıyor!
Yeşilliği sıçrıyor dünyaya!
Uçurumu kıyısında dönüşsüz ayrılığın
Duraklamaksızın
Art arda
Işığı kıskandıran bir alınla
Boşluğa süzülüyorlar, alımlı
Sonsuzluğa kanat geren
Elvedasız göçen kuşlar oluyor!
Gitmeyin diyemiyorum
Gitmeyin diyemiyorum
Kirpiklerin arasında
Yaşamak parıldayan çocuklarımıza
Onursuzluğu yeğleyin, diyemem!
1981
AYDIN ALP - AMED’İN KELEBEĞİ (J J YAYINLARI - 2018)
Ressam Ahmet Güneştekin’in ‘’Hafıza Odası’’ etkinliği, yaşanan bir acıya dikkat çektiği için ses getirdi. Toplumsal olaylar karşısında tavır almak, sanatın doğası gereğidir ve çok önemlidir. Acıların yaşandığı anda tavır alanların sesi, fazla duyulmaz. Zamanla koşullar daha bir elverir ve sesler yükselir. Zulme karşı ses yükseltenlere, önem vermek gerekir! Hem hangi zamanda olursa olsun, zulme karşı tavır almak, değerlidir.
Ressam Ahmet Güneştekin’in öncülüğünde ‘’Hafıza Odası’’ etkinliğine ‘’gölge düşüren’’ tavırlar da oldu. Yaşanılanlardan ders çıkarmak gereklidir. Açılışa, Batı’dan gelen insanların profili… Acılara duyarsız ya da acılarda payı olan insanların boy göstermesi… Daha dumanı üzerinde tüten bir acıya dikkat çekmek için yapılan bir sanatsal etkinlikte ‘’kırmızı halı’’ pozları… İnsanlarımız ateşe verilirken zil takıp oynayacak zihniyette bazı simaların, halaya durma alçaklıkları… Bunların bile isteye, kötülük olsun diye yapılmadığını biliyorum. Ama dehşeti yaşamış, ‘’ateşi ve ihaneti’’ yaşamış; halen de cehennemi baskılar altında ve yoksulluğun çelikten kıskaçları arasında yaşayan insanlarımızın, böylesi tavırlara ‘’hoşgörüyle’’ yaklaşması beklenilemezdi. Yaşanan acıların dehşetiyle örtüşmeyen tavırlar, bu sanatsal etkinliğin samimiyetinin sorgulanmasına yol açtı. Yaşanan acılar, sahipsiz değildir! Bu, bir nevi kışkırtıcı tavırlara karşı yapılan protestoyu anlıyorum; ama yapılış biçimini doğru bulmuyorum.
SU KUŞLARI
Ateş lifleri dokuyorduk
Ölüm çıkageldi ah!
Gün ne kadar da güzeldi!
Dengesiz bir savaşa düştük
Mert yürekler iremi
Postallar altında eziliyor
Ne güçlüklerle de yetişmişlerdi!
Ya saçları deneyimlerle ağarmış bilge dünya
Emeği örüyorduk, izliyordun, eşitliğini giyinmeye
Kökünden kurutmaya koyulmuştuk bataklığı
Hazırlıksız yakalandık, boyun eğmedik
Su kuşları… Su kuşları…
Hayatı büyüten sular kurutulur mu?
Kutlu olsun sınavımız su kuşlarım ey!
Kanatlarımızın çeliklenişi kutlu olsun!
1981
AYDIN ALP - AMED’İN KELEBEĞİ (J J YAYINLARI - 2018)
Ağız tadıyla yaşayacağımız günler diliyorum. Birikimli, etkili sanatsal etkinliklerde buluşmak dileğiyle sevgiler, saygılar… AYDIN ALP