Gazetelerde, TV ekranlarında sık sık rastladığımız haber başlıkları olur.
En çok takıldığım başlıklardan biri de ‘Freni boşalan kamyon takla attı’ başlığıdır.
Genelde kamyon ve TIR’ların freni boşalır.
Uzun yol yaptıklarından, sürekli hareket halinde olduklarından olsa gerek, ya da bakım, onarım yapılmadığı veya elden, gözden geçirilmediği için olsa gerek sürekli kamyonların boşalan frenleri sonucu takla atarak, evlere daldıkları haberleriyle karşılaşırız.
Dün yine böyle bir haber çıktı karşıma. Genelde normal bakış açısıyla okuduğum haberlerden farklı bir gözle baktım ‘Freni patlayan kamyon’ haberine, sonra ülkeye, ülke yurttaşlarının içinde bulunduğu duruma yorumladım.
‘İktidar kamyonunun freni patlamış’ başlığını attım.
İktidar kamyonunun freni uzun zamandır boşalmış, üstümüze üstümüze geliyor. Henüz takla atmadı, ancak, önünde ne varsa dalıp geçiyor, yara üstüne yara veriyor.
İktidar kamyonunun freni kendiliğinden mi boşaldı, bileyerek-isteyerek mi boşaltıldı, ondan da çok emin değiliz. Bildiğimiz tek şey, delip geçtiği, devire devire yol aldığı. Henüz takla atmış değil, ancak, tam takla attığında hasarın bilançosunun ağırlığı altından uzun zaman zor kalkarız diye düşünüyorum.
Taklasız verdiği hasara baktığımızda ki, şimdiden alınan yaraların tamiri mümkün değil iken, taklalı hasarda neyi nasıl tamir ederiz?
Yorucu olacak, ancak tamir etmek gerekecek.
Bunların tamir ya da düzeltme şansı kalmadı. Halkın güveni, itimadı da kalmadığı için tamir ve düzeltme ile ilgili sözler de dikkate alınmıyor, ibreleri de gittikte aşağıya doğru düşüyor. Çünkü, kamyon daha takla atmadan o kadar çok zarar verdi ki, gözü kapalı savunanların dahi gözlerini açmasına, gerçekleri görmesine neden oldu.
Geriye dönüşü yok artık. Freni patlayan kamyon inatla yoluna devam ediyor, eziyor, deliyor geçiyor. Henüz takla atacağı zamanı bilemiyoruz, bilsek de yapabileceğimiz hiçbir şey yok.
Sadece sonuçlarına katlanacağız!
Geleceği yeniden inşa edeceğiz.
Tablo bu.