Dolar ve altın fiyatları düştü. Bu düşüşün teknik olarak piyasaya, gıdaya, ekmek gibi vatandaş için hayati önem taşıyan beklentilerine cevap verir mi, diye düşünürken, Diyarbakır’da ekmeğe zammı ekmek alırken öğrendim.
Ben her gün akşam saatlerinde bir adet buğday ekmeği alıyorum Özgür fırından. Her gün 2,5 TL’yi uzatıyorum, ekmeğimi alıp çıkıyorum. Üzerimde bozuk para olmaması ne kadar iyi olmuş. 2.5 TL bıraksam, kasiyer kız 1 TL daha isteyecekti, zammın mahcubiyeti üzerime çökecekti. Neyse ki 5 TL uzatmıştım, 3,5 TL gibi bir söz geldi tezgâhtaki gençten, hiç şaşırmadım, zam olduğunu tahmin ettim, biliyormuş gibi davrandım.
Antrenmanlı toplum, birey olmak önemli!
Neden mi?
Olacaklara hazırlıklı olmak açısından önemli, ne tezgâhtaki genç erkeği ne de kasadaki genç kızı gereksiz sorulara muhatap etmiyorum.
Zaten akşam saati, tezgâh da kalabalık, benim gibi 10 kişiye zam ile ilgili bilgi vermeye başlasalar, sıkıntı büyük olacak.
1 TL için fırıncıyı, çalışanını, müşterileri ne diye rahatsız edelim ki?
Ne diye hesap soralım ki?
Sonuçta mahallenin esnafı, kendimize düşman yaratmanın da bir manası yok!
*
Elektrik kurumundan, doğal gaz kurumundan, hatta su kurumu belediyeden zam ile ilgili hesap soramayan biz, ne adına kabadayılık yapıp, mahalle esnafına ‘niye zam yaptın’ diyelim ki. Zaten mesele de şahsi değil, kurul kararı. Valilik, belediye, fırıncılar odası karar vermiş, uzun zamandır beklenen zammı yapmış.
*
Doğal gaz, elektrik, su böyle mi?
Kardan zarar etmeye başladıkları andan itibaren küçük, küçük ‘geçirmeler’ yapıyorlar. Isınmadığımız doğal gazın, aydınlatmayan elektriğin zamlı-yüklü faturalarını öderken her ne kadar binlerce küfür sıralasak da, paşa, paşa yatırıyoruz.
Şimdi lafı mı olur, karnımızın doymasını sağlayan ekmeğe 1 TL Fazla ödemenin. Üstelik gramajında artış da var.
Ben tek kişiyim, özgür fırından özgürce 3,5 TL’ye ekmek alabiliyorum. Nüfus sayısı fazla olan yüz binlerce ailenin 3,5 TL’den özgürce ekmek alabilme şansının ne olduğunu hep birlikte konuşup, tartışalım mı?