Diyarbakır'ın Sur İlçesi İskenderpaşa mahallesinde yaşayan ve şehrin çöplerinde ekmek parasını kazanmaya çalışan Hüseyin, çatışmalı ortamın çocuklara yansımasının çıplak bir gerçeği. Hüseyin 15 yaşında ve okulunu yedinci sınıfta bırakarak, ailesinin geçimini sırtlamak zorunda bırakılan bir çocuk. Günlük 5 ila 10 TL kazanabilmek için çöplerden, naylon, plastik ayıklayarak torbasını doldurmaya çalışıyor. Hüseyin 15 yaşında ama hayatın üzerine yıktığı yükün ağırlığından ezilen bedeniyle yaşının çok altında bir cüsseye sahip. İlk okul çağında bir çocuk Hüseyin ama bir çöpten bir çöpe bir iki parça naylon, plastik bulma umuduyla şehrin sokaklarında dolaşıyor. Çocuk düşlerinin karatıldığı, çocuk gülüşlerinin çöp bidonlarında üç beş parça plastik içine hapsedildiği bir coğrafyanın çocuklarından sadece bir tanesi Hüseyin. Babası da ayakkabı boyacılığı yapan Hüseyin'in payına düşen hayat, bomba, silah sesleri arasında şehrin çöpleri arasında mekik dokumak.
Bölgede süren sokağa çıkma yasakları ve çatışmalı ortam içinde hızlıca büyümek zorunda kalan Hüseyin, kendince, çöpte bulduğu deniz yeleği çelik yelek niyetine takmış üzerine ve güvenliğini bu yolla sağladığına kendini inandırmış. Hüseyin'in bugünlük mesaisi ona ancak iki üç TL civarında bir kazanç sağlayabilecek durumda ve Hüseyin'in keyfi yerinde değil bugün için. Çöp torbasını dolduramamanın hayal kırıklığıyla şehrin çöplerini adımlayan Hüseyin'in umudu bugünlük akşam karanlığına kalıyor. Belki, akşamın karanlığında torbasını doldurabileceği bir çöp bidonu çıkar karşısına kim bilir. Hüseyin çekiyor arabasını akşamın karanlığında bir çöpten bir çöpe, çocuk düşleri, gülüşleri çöplüğe hapsedilmiş nice Sur çocukları gibi.
Ali Abbas YILMAZ / ÖZEL HABER