Diyarbakır’da kurumlar sessiz, vatandaş tedirgin!

TİGRİS HABER - Korona pandemisinde 1 Haziran’dan itibaren başlayan normalleşme süreciyle birlikte Diyarbakır’da vaka sayısında ciddi artış yaşandı. 
Aniden ve hızlı bir şekilde artan korona vakaları kentte kaygı yaratırken, gerçek vaka sayısı konusunda net bir bilgi edinilmemesi vatandaşlardaki tedirginliği daha da arttırıyor. 
Normalleşme sürecinden bu yana kentte koronavirüse yakalanan kişi sayısını, Türk Tabipler Birliği (TTB) Merkez Konsey üyesi Halis Yerlikaya 500 civarında olarak açıklarken, kimi basın yayın organlarında çıkan haberlerde ise bu sayının binleri bulduğu ifade ediliyordu. 
Diyarbakır İl Hıfzıssıhha Kurulu, İl Pandemi Koordinasyon Kurulu, İl Sağlık Müdürlüğü vb. kurumlar ise kentteki vakalara ilişkin herhangi bir açıklama yapmadı. 
Kentte korona sürecini yöneten ve süreç hakkında en net bilgilerin toplandığı ilgili kurulların sessizliği, vaka sayıları konusunda hem spekülatif değerlendirmelere meydan veriyor hem de vaka sayılarının gerçeğin ötesinde gösterilmesi toplumdaki kaygıyı daha da büyütüyor. 
Diyarbakır’da normalleşme süreci öncesi vaka sayısı Türkiye ortalamasına göre alt seviyelerde seyrederken, Ramazan Bayramı sonrası kentte hızlı bir şekilde vaka artışları yaşanmıştı. Kentte artan vaka sayıları hakkında halkın gerçek bilgileri öğrenebilmesi hem hastalığa karşı alınacak tedbirlerin daha sıkı tutulması noktasında vatandaşların sürece uyumunu kolaylaştırıcı bir etkide bulunabilir hem de spekülatif değerlendirmelerin önünü alarak halta boşuna bir kaygının oluşmasını önleyebilir. 
İlgili kurumların vaka sayıları konusunda herhangi bir açıklama yapmaması, halkın gerçek bilgilerle süreç hakkında doğru bir şekilde haberdar edilmemesi, halkın yersiz kaygılara sürüklenmesine de zemin hazırlamaktadır. 
Pandemi sürecinde normalleşme adımlarının atıldığı bugünlerde toplumun gerçek verilerle süreç hakkında bilgilendirilmelerinin önemi ortadır. İlgili kurumların kentteki vaka sayısı konusunda gerçek verilerle spekülatif yorumların önünü kapatması hem ihtiyaç hem de bir zorunluluktur.