16 Nisan’a çok az bir zaman var ve bizler tek başına referandumu tartışmıyoruz/tartışamıyoruz. Ülkenin geleceği ile ilgili sağlıklı bir tartışma platformu yok. Bol krizli kritik bir yol haritasının ortasından geçerek 16 Nisan’a doğru giderken o tarihe kadar neler olacağı yönünde tartışmalar daha ağır basıyor.
Soru şu;
Biz neyi oyluyoruz?
Demokrasi adına aydınlık bir geleceğimi, karanlık bir geleceği mi?
16 Nisan tarihinde çıkacak sonuç dünyanın sonu mu?
Referandumların özünde sorun çözücü, barışla buluşan sonuçlarından çok bir ‘felaket’ olacakmış gibi, her iki halde de çıkacak sonucun hepimizin, ülkenin felaketi olacağı yönünde kehanetlerin konuşuluyor olması toplumda genel manada son derece tedirginlik yaratıyor.
Biz neyi oyluyoruz?
Düşüncelerine, analizlerine değer verdiğim milli görüş geleneğinden gelen eski bir parlamenterle yaptığımız sohbette o kesimin de referandumun sonuçları üzerinden yapılan tartışmalardan, ortaya atılan kehanetlerden, felaket senaryolarından son derece rahatsız olduğunu gördüm.
Eski parlamenter dostum, 1 Mart tezkeresini örnek gösterdi ve parlamentonun ‘Hayır’ kararının bir felakete neden olmadığını, aksine AK Parti iktidarını güçlendirdiğini, bugüne kadar tek başına iktidar olmasının yolunu açtığını söyledi. ‘Tezkere meclisten geçseydi bir sonraki seçim AK Parti iktidarının sonu olurdu’ diye de ekledi eski parlamenter.
Biz neyi oyluyoruz?
Milli görüş geleneğinden gelen AK Partililerin büyük çoğunluğunun mevcut durumdan rahatsız olduklarına farklı alanlarda, özel sohbetlerde tanıklık ediyoruz. Bu referandumun sonuçları ile ilgili farklı yorumları bir tarafa, parlamenter dostumun asıl ifade ettiği en önemli cümle şuydu;
‘Referanduma ne gerek vardı. 2019 yılına kadar hem Cumhurbaşkanlığı hem de başbakanlık ve hükümet yerinde olacak. Her türlü yetki de kullanılıyor. Ortada bir sıkıntı da yoktu, o zaman bu acele niye?’
Biz neyi oyluyoruz?
‘HAYIR’ DİYENLER TERÖRİST! ‘EVET’ DİYENLER VATANSEVER! Diyebilmek için mi?