Ülke futbolu,son yıllarda yapılan cumhuriyet tarihinin en önemli spor tesislerine ve statlarına rağmen büyük bir kriz yaşıyor. Mali ve idari açıdan kötü yönetilen kulüplerin önemli bir bölümü battı,diğerleri de can çekişme noktasına gelmiş. Galatasaray,Fenerbahçe,Beşiktaş ve Trabzonspor gibi kulüplerin borçlarını telafüz etmek için adeta matematikte sayı arıyoruz.Asırlık şehir kulüpleri, önemli mazileri ve camiaları olan kulüpler de borç batağı içinde çırpındıkça çırpınıyor. Bir çoğu deyim yerindeyse yoğun bakımda,fişinin çekilmesini bekleyecek pozisyona gelmiş.
Doğu ve Güneydoğu’daki durum ülke genelinden farksız değil,hatta daha kötü durumda. Bir zamanlar Süper Lig’de 3-4,alt liglerde hemen hemen tüm şehirlerin takımları vardı ama gelinen noktada Süper Lig’de sadece iki takım mücadele ediyor,bir çok şehir profesyonel liglerde temsil edilmiyor. 1.Lig,2.Lig ve 3.Lig’de yer alan takımlar da sıkıntılarla boğuşuyor. Hepsinin sıkıntıları ortak. Sorunların nedenleri de neredeyse aynı. Bir çok neden sayılabilir ama bana göre en önemli neden iyi yönetememedir. Yıllardır dile getiriyoruz;kulüpler mevcüt dernekler kanunu ile yönetildiği sürece bu tablo değişmez ve bugünleri bile ararız. Şu an yürürlükte olan yasa ile düzlüe çıkmak mümkün değildir. Aziz Yıldırım, 20 yıl bunun mücadelesini verdi,yasa tasarısı hazırlandı ama bir türlü meclis gündemine gelmedi. TFF’nin aldığı pansuman niteliğinde tedbirlerle bu iş düzeltilemez. Çünkü dernekler kanunu bir çok açıdan borçlanmaya,affedersiniz ama kulüpleri soymaya davetiye çıkarıyor. Kötü niyetli yöneticilerin yaptıkları yanlarına kâr kalıyor. Evet,şikayet üzerine Valilikler,İçişleri Bakanlığı ve Dernekler Genel Müdürlüğü inceleme başlatıyor ama burada da her şey havanda su dövmeye benziyor. Süreç sonuçlanana kadar kulüpler dibe vuruyor. En canlı ve somut örnek Diyarbakırspor’dur. İnceleme 2011 yılında başlatıldı,o zaman takım 1.Lig’deydi ancak Diyarbakırspor amatör lige düştü hala dava sonuçlanmış değil. Adalet belki geç de olsa gereğini yapacak,ceza alanlar olacak ama kaybolan yıllara ne olacak?.Bir takımın amatörden en üst lige çıkması bir daha nasıl olacak,ne kadar zaman olacak,bunun maddi ve manevi tahribatı ne olacak?.
Çare, kulüplerin şirketleşmesi,kurumlaşmasıdır. Bunun için bir an önce gerekli yasal düzenlemeler yapılarak meclisten kanun çıkarılmalıdır. Bugün örnek aldığımız ve gıpta ile takip ettiğimiz Avrupa,bu işi yıllar önce başardı. Biz niye başarmıyoruz?.Evet,mükemmel tesisler,UEFA normlarına uygun statlar yaptık ama sportif açıdan 20-30 yıl öncenin gerisindeyiz. Demek ki bu işin en önemli unsuru olan doğru yönetmeyi ve insan yetiştirtme boyutlarını ihmal etmişiz. Bir şeyleri düzeltmek istiyorsak kurumsal (şirket) mantığını oturtmalı,gerekli yasal düzenlemeleri yapmalı ve eğitim boyutunu öne alarak iyi insan yetiştirmeliyiz.
Sizce başka çaremiz,kurtuluş yolumuz var mı?.