Her gün işe gitmek için evden çıktığında, ilk olarak yandaki lokantanın çöplerini karıştıran kedi ile karşılaşır ve ona günaydın derdi. Yoluna devam ederken, ikinci karşılaştığı canlı varlık bir meyve ağacıydı. Ona da günaydın dedikten sonra, bir de takılırdı ”kız zilli hala meyvelerini bitiremedin mi?”
Durağa gelince, en fazla beş dakika sonra belediye otobüsü gelirdi. O gün de öyle oldu ve saat sekizde otobüse binerken günün üçüncü günaydınını şoföre diledi.
Şoförün “Abi Allah senden razı olsun, sabah beşten beri seferdeyim, ilk defa bir kişi bana günaydın diyor” demesi yüreğini acıttı!
Yolculuk boyunca birçok insan otobüse bindi ve indi, binenlerin şoförden bir günaydını esirgemesi, kendileri için şoförün kalbini kazanamadıklarından kayıp, şoför için ise hizmet ettiği insanların duyarsızlığından dolayı gönül burukluğu oldu!
Kendi durağında inip, işyerinin bulunduğu sokağa girdiğinde, ilk olarak, başka bir işyerinin kapısında duran güvenlik görevlisini görürdü ve ona da günaydın derdi!
Bu güvenlik görevlisine, dört ay yani on üç hafta boyunca, haftada altı sabah olmak üzere, toplamda yetmiş sekiz kez günaydın dedi, ama güvenlik görevlisi duvara söylenmişçesine hiç tepki vermedi!
Beşinci ay, yani yetmiş dokuzuncu haftadan yüz ikinci haftaya kadar ki günlerde, kendisi sokağa girince, güvenlik görevlisinin O’nun yolunu gözlediğini fark etti! Bu günler boyunca da, hiç karşılık almasa da, güvenlik görevlisine günaydın demeye devam etti.
Yüz üçüncü gündeki günaydın söyleminden sonra, işyerine geçeli bir saat olmuştu ki, karşılıksız günaydın dediği güvenlik görevlisi, çalıştığı yere kendisini ziyarete geldi ve “ müsait misiniz” diye sordu.
İçinden “aylardır yolunu gözlüyorum” dedi ise de, sadece “buyurun oturun” diyebildi.
Yüz üç kez karşılıksız günaydın dediği güvenlik görevlisi “önce sizden özür diliyorum” deyip söze başladı.
Ellili yaşlardaydı, yaşamı boyunca yakın ailesindeki; eşi, çocukları, akrabaları ve arkadaşlarından çok hakaretler görmüş, çok kez de dolandırılarak büyük ekonomik sıkıntılar yaşamıştı.
Kimseye güveni kalmamış, her kese şüphe ile bakar olmuştu.
Haftalar boyunca kendisine değer verilip, karşılıksız günaydın denilince de, ”Bu adamın benden ne çıkarı var ki, karşılık vermediğim halde, her gün bana selam veriyor?” deyip tepkisiz kalmıştı.
Nihayet çevreden kendisini sorgulayıp, zararsızlığına kanaat getirince de ziyaretine gelmişti. Bir süre sohbet edip çay içtikten sonra, çok iyi dost oldular.
“Bir umutla başladığınız yeni bir günde, ilk karşılaşacağınız en az üç canlı varlığa günaydın deyip, dördüncü günaydını da aynanın karşısına geçip kendinize söyleyin” diyor bir kitabında, Prof.Dr. Üstün Dökmen.
Sonraki yaşantınızın başlangıcı olan, her yeni bir güne başlarken, karşılaştığınız ilk üç canlıya, günaydın veya arzu ettiğiniz selam ifadesi ile selamlaşarak başlayın.
Bu sayede, selamlaştığınız her canlıdan enerji alacak ve bunun size de ne kadar iyi geldiğini göreceksiniz!
…………
Öyleyse gel Cananım
Doğum günümüz olsun,
Sonraki yaşantımızın bu ilk günü,
Aynaya bir de kendimiz için bakalım,
Mutsuzluk isteyenlerin, mutluluk bizim,
Yeryüzü Cennetimiz olsun.
“Yeni gün şiirimden”
Yolunuzda giderken, iş yerinizde veya herhangi bir ortamda, biri gözlerinizin içine bakıyorsa (gönül kapısıdır her göz), ona da bir selam verip gönlüne dokunun, o kişinin çok mutlu olduğunu ve bu mutluluğun size de yansıdığını göreceksiniz. (Karşı cinse ilişkin benzeri davranışlarda, dikkatli olmakta fayda vardır!)
Ayna gibidir her gönül!
Bakabildiğiniz karşı gönüllerde kendinizi görür, onlara tutuğunuz her ışık da aydınlığınız olacaktır.
Ey Gönül!
Dikkat et âhir zaman bu!
Nefsine uyup da sûrete aldanma!
İblisin bile mâşallah dediği kullar var.
Seveceksen sev vefâ nedir, takvâ nedir bileni!
İçinde Cenneti saklayan virane kullar var.
Mevlâna
Sizin de içinizde bir Cennet olduğuna inanıyorsanız, bu günden itibaren, başladığınız her yeni günde, karşılık beklemeden, üç canlıya ve ihmal etmeden kendinize de günaydın deyip gönüllere dokunun.
O zaman, iblisin bile sizi kıskanıp, maşallah dediği kullardan olduğunuzu göreceksiniz!