Değerli dostlar, okuyucular, merhaba. Bu gün itibarıyla farklı bir yol izleyeceğim. Ara sıra, bazı il ve bölgelerde yerel medyada yazılarım çıkıyordu. Baba ocağı şehirim olan Batman, öğretmen olarak mezun olduğum Diyarbakır, 50 yılı aşkın aktif öğretmen, gazeteci ve reklamcılık yaptığım Konya’da milyonları aşan makalelerim yayınlandı.

Son 10-15 yılda sanal âlem yani sosyal medya yazılı ve görsel medyanın önüne geçti. Her ne kadar zaman zaman kısıtlama getirilse de çağımızda önüne geçilmez bir mecradır. Facebook profilimde 5 bini aşkın arkadaşım var. Başka sosyal alanlar ile bu sayı 15 bini buluyor. Bu kadar çok değil mi dediğinizi duyar gibiyim. Benim gibi biri için abartmıyorum Van gölünde Akdamar kadar küçük. Neden mi? Sorunuza cevabımı vereyim.

25 yılı aşkın günlük 1,3 milyon tirajlı Günaydın gazetesinde hemen her gün onlarca haber, makale, spor, röportaj yapan biri için 5 bin devede kulak sayılmaz mı? O dönemlerde nüfus 86 değil 55 milyon civarındaydı. Çocukları, yaşlı ve de hastaları hesaba katmadığınızda bir günde kaç kişiye ulaştığımı matematiği güçlü olanlar hesaplasın.

Facebook’ta 5 bini aşkın arkadaş arasında bir elin 5 parmağını geçmeyen ile özelde sohbet ederim. Geçenlerde “Ahlak, Din ve İnsan” başlıklı bir yazım yayınlandı. Bu yazıma yorum yazan bir arkadaşım: “onun, şunun, bunun paylaşımlarını yapacağına yılların tecrübesi ile belli konuları sen işlesen olmaz mı? Bence paylaşımların yerine bu tarz yazılar yazman sayfanı daha kaliteli yapa. Alıntıları, dinleri, inananları, inanan, inanmayanlar konularında yazılar yazmak yerine olumlu bilgilerini paylaşmanı daha çok isterim. Benim önerim” Dedi.

Bütün gece ve ertesi gün (bu yazıyı yazdığım 5 Ağustos günü ) düşündüm. Sabah kalktığımda 4 Ağustos doğum günüm olduğu için dostlar, sevenler sağ olsunlar farklı mecra ve sitelerde, özelimde, güzel temenni ve dileklerini yollamışlar. Arkadaşımın önerisi doğum günüme denk geldiğine göre sosyal medyada kendimi farklı kulvara evirmek neden olmasın dedim. Belli aralıklar ile düşüncelerimi, uygun gördüğüm konuları sizler ile sosyal alanda paylaşmaya karar verdim.

Bana verilen değeri bilen, ahde vefa (sözüme sadık) biri olarak makale yazdığım bazı il ve bölge gazetelerin yöneticileri yanlış anlamasın. Yazılarımı onlara da yollayacağım. Birçoğunuz biliyor. Bilmeyenler için yazacak olursam: Konya’da uzun yıllar Günaydın, Sabah, Star, Akşam ve ATV ile STAR televizyonlarının temsilciliğini yaptım. Konya’nın en eski ve en köklü gazeteleri Yeni Konya ve Yeni Meramda yöneticilik yaptım, yazı yazdım.

Genç ve oldukça aktif dönemimde Konya’da Turizm Derneği Başkanı Fevzi Halıcı ve kardeşi Mehdi Halıcı ( Namı değer Cemşit Bender) Konya Turizmini dünya çapında tanıtan ikiliydi. ( Allah ikisine de rahmet etsin.) Bir yıl içinde 20’yi aşkın ulusal, uluslararası festival, Mevlana Törenleri, şenlik, oturum, bayram, yarışma vb. kültür etkinlikleri düzenlerlerdi.

Bunlardan en önemlisi Mevlana törenleriydi. Diğeri de Âşıklar Bayramıydı. Bayramın bir dalı da atışmaydı. Âşıklara karşılıklı atışmaları için bir konu verilirdi. İşte o konuya âşıklar şöleninde adı; “ ayak vermekti” Türk ve dünya çapında tanınmış âşıklar katılırdı. Şu anda aklıma gelenler Fermani, Seyfi Merami, İhsan Şahbazoğlu, Davut Sulari, Murat Çobanoğlu, Yaşar Reyhani, Şeref Taşlıova, Nuri Çıraği, Âşık Ali, Kul Nuri, Türabı, Müdami, Efkari vs. her yıl sayıları giderek artarak bayram ilgi çekiyor TV’ler canlı veriyordu..

Türk edebiyatının tanınmış Şairi, eski Konya Senatörü Fevzi Halıcı ( 21, 23, 24 dönem Ankara Milletvekili Emrehan Halıcı’nın da babasıdır ) Turizm Derneği başında kaldığı sürece etkinlikleri ile Konya’yı Türkiye ve dünya çapında tanıttı.

Sözü fazla uzattım farkındayım bağlıyorum. Benim ilkyazımın konusunu da bana yaz diyen arkadaşım ilk ayağı verdi. “Erdem” ilkyazımın konusu olacak. Hoşça kalın.

( 5 Ağustos 2024 – Ankara )