Öcalan: ‘Ulus devletten vazgeçtim…’

-İstihbaratçılar bizi hafife aldı

HABER MERKEZİ- PKK lideri Abdullah Öcalan’ın İmralı’da 2010 yılına kadar tuttuğu notlardan oluşan yeni kitabı, ‘Kürt Sorunu ve Demokratik Ulus Çözümü’ yayımlandı. Kitapta yaklaşık 16 yıldır cezaevinde olan Öcalan’ın kadın-erkek ilişkileri, din ve tarikatler, ulus devlet ve diğer birçok konudaki görüşleri yer alıyor.

 Öcalan’ın savunmasını üstlenen Asrın Hukuk Bürosu avukatlarının derlediği kitapta yer alan bazı bölümler şöyle:

 ‘Kendimi hazırlanmıştım’

 ‘Daha dışarıdayken kendimi hem yalnızlaştırmış, hem de yalnızlığa karşı hazırlamıştım. Çok önemli bir bağımlılık ilişkisi olan aile, yakın akraba, hatta yakın arkadaş ve yoldaş ilişkisini soyutlaştıracak deneyimlerim olmuştu. Kadınla ilişki önemli olmakla birlikte o da soyutlaştırdığım bir ilişki alanıydı. Nâzım Hikmet’in tam tersiydim.’

 ‘Çocuk edinmemeye ahdım vardı. Daha lisedeyken edebiyat hocasından 10 puan alan kompozisyon yazımın başlığı şöyleydi: ‘Sen benim için hiç doğmayacak çocuksun!’ Sanırım bu yazıyla, zorlu geçen çocukluk yaşamlarını konu edinmek istemiştim. Fakat tüm bu deneyimler İmralı’daki dayanma gücümü izah etmeye yetmez.’

 ‘Yandım Allah Çetesi’

 ‘1970-80 Türkiye’sinde iki kelimeye dayalı siyasal bir kavramla yürüyebilmek ve yaşamak çok önemliydi. Yıllar değil; günler kurşun gibi ağır geçiyordu. Gerçekleşmesi beklenen hedefin kendisi hayalden daha muğlaktı. Fakat grup olmanın bile büyük bir gerçekleştirim olduğundan emindim. En değme emniyet istihbaratçısının gözleri önünde oynanan grup oyunumuzun ciddiye alınmadığını, hatta hafife alındığını ve alayla karşılandığını tahmin etmek zor değildi. (...) Kaldı ki akranımız olan bizleri ‘Yandım Allah Çetesi’ olarak değerlendirmekten geri durmuyordu.’

 ‘İmralı’nın iklimi sert’

 “Daha çocukluk dönemimde köyün bilgelerinden sayılan biri hal ve hareketlerimi gözlemlerken şöyle bir cümle sarfetmişti: ‘Yerinde otur sende civa mı var.’ Bilindiği gibi civa çok akışkan bir elementtir ben de işte öyle hareketli birisiydim. Mitolojik tanrıları düşünselerdi, İmralı kayalarına bağlamak kadar ağır bir cezayı akıl edemezlerdi. İmralı tarihte devletin üst yetkililerine verilen cezaların infaz edildiği bir ada olmakla ünlüdür. İklim hem çok nemli hem de çok serttir. Fiziki olarak insanın bünyesini çökertmeye de yatkındır.

 Kapalı oda tecridi de buna eklenince, bünye üzerindeki yıpratıcı etkisi daha da artar. Ayrıca yaşlanma sürecinin başlangıcında adaya alındım. Uzun süre Özel Kuvvetler Komutanlığı’nın denetiminde tutuldum. Son iki yıldır sanırım Adalet Bakanlığı’nın denetimi devreye girdi.”

 ‘Ulus devletten vazgeçtim’

“Benim için İmralı Cezaevi, Kürt olgusunu ve sorununu algılamak ve çözüm imkanlarını kurgulamak açısından tam bir hakikat savaşı alanına dönüştü. Pozivist bir dogmatik olduğumun farkına varmam, tecritle oldukça ilişkilidir demem mümkündür. Özellikle ulus devletçiliği aşmak benim için çok önemliydi. Bu kavram benim için uzun süre asla değiştirilmemesi gereken bir dogma niteliğindeydi.

Toplumsal doğa, uygarlık ve modernite üzerinde yoğunlaştığımda bu ilkenin sosyalizmle ilgili olmayacağını, sınıflı uygarlığın bir tortusu ve kapitalizm eliyle meşrulaştırılmış azami toplumsal iktidarcılık olduğunu kavramam önemliydi. Dolayısıyla (ulus devleti) reddetmekte tereddüt etmedim”

 ‘Çıkarsam nerede yaşarım?’

 “İmralı’daki yaşamımla bağlantılı olarak halkımızca merak edilen bir soru, cezaevinden çıkış halinde nerede ve nasıl yaşayacağımla ilgilidir. Pek hayalcilik yapacak bir kişilik değilim. ‘Devrimci Gerçekçilik’ denilen bir yaşam tarzının sahibi olduğum çok iyi bilinmelidir. Cezaevinden çıkıştan sonraki yaşamıma değil; daha çocukluktan itibaren geçen yaşam çizgime bakılırsa bu tür soruların cevabı daha iyi verilebilir.”